نوشته محمدرضا احمدي
منبع: ماهنامه معرفت، شماره ۱۶۳، تير ۱۳۹۰، صص ۱۱-۳۴.
چكيده:نقش دين و دينداري در زندگي انسان، يكي از محورهاي مهم مطالعات در حوزه روانشناسي دين است. نقش حج، كه نمونه و نماد كوچكي از اسلام است، بر ابعاد روانشناختي (شناختي، عاطفي و رفتاري) انسان ميتواند يكي از محورهاي شايسته تحقيق باشد. بيان فوايد و آثار عمل به آموزههاي دين، از جمله مناسك حج، دفاع از دين و دينداري را جذابيت و مقبوليت بيشتري ميبخشد.
مقاله حاضر، كه به هدف بررسي نقش يكي از آموزههاي دين (حج) در اصلاح رفتار و كاهش نابهنجاريها تدوين گرديده، با بهرهگيري از روش توصيفي ـ تحليلي و با مراجعه به منابع معتبر اسلامي و دانش روانشناسي، به تجزيه و تحليل مناسك حج و تاثيرات آن بر بعد رفتاري حجگزار پرداخته است.
مناسك حج زمينه مناسبي را براي گسترش رفتارهاي مهرورزانه و محبت كردن به ديگران توسط حجگزار فراهم ميكند. همدلي و همدردي در اين سفر معنوي ـ عبادي، بيش از گذشته نمود پيدا ميكند. به گونهاي كه حجگزار بسياري از رفتارهاي نابهنجار و غيراخلاقي را كنار ميگذارد و به كنترل دروني دست يافته و با الگو گرفتن از نمادهاي حج درصدد تقويت خويشتنداري است.
كليدواژگان: مناسك حج، اصلاح رفتار، نابهنجاري، روانشناسي دين
/111/%D8%A2%DB%8C%DA%A9%D9%88%D9%86/%D8%A2%DB%8C%DA%A9%D9%88%D9%86%20%D9%85%D8%AA%D9%86%20%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84%20%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87.bmp)